Καρκίνος Παχέος Εντέρου: Πως γίνεται η διάγνωση της πάθησης;
Αρχικά είναι σημαντικό να αναφέρουμε την αξία που έχει η πρόληψη στον καρκίνο του παχέος εντέρου. Αυτό σημαίνει ότι όλοι όσοι περνούν τα 50 χρόνια θα πρέπει να διερευνήσουν το έντερό τους, με κολονοσκόπηση. Η εξέταση αυτή μπορεί να διαγνώσει κάποιον πολύποδα, ο οποίος είναι καλοήθης και έχει πολύ αργή εξέλιξη ωσότου προκύψει εξαλλαγή σε καρκίνο.
Μερικές φορές χρήσιμη είναι και η δαχτυλική εξέταση από το ορθό. Επιπλέον, η αξονική τομογραφία είναι σε θέση να διασαφηνίσει ογκίδια άνω του ενός εκατοστού. Ένα άλλο είδος αξονικής που δίνει ευκρινή αποτελέσματα είναι η ψηφιακή κολονογραφία.
Σαφώς η εξέταση εκλογής είναι η κολονοσκόπηση, η οποία με τα σύγχρονα μέσα είναι ανώδυνη και ακίνδυνη. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης υπάρχει πλέον η δυνατότητα αφαίρεσης κάποιου πολύποδα με ενδοσκοπική μέθοδο, προσφέροντας εκτός από διαγνωστική και θεραπευτική αξία.
Αν κάποιος έχει κληρονομικό υπόβαθρο, αυτό σημαίνει ότι ο διαγνωστικός έλεγχος θα ξεκινήσει νωρίτερα από το καθιερωμένο.
Σε ποια ηλικία μπορεί να εμφανιστεί;
Συνήθως ο καρκίνος του παχέος εντέρου εμφανίζεται, στην συντριπτική πλειοψηφία, σε ηλικίες 50-65.
Ποια είναι τα στάδια του καρκίνου παχέος εντέρου;
Υπάρχουν πολλών ειδών σταδιοποιήσεις που κατά καιρούς προτείνονται. Ένας απλός και εύκολος τρόπος να καταλάβουμε πως προχωράει η νόσος και πόσο σημαντική είναι πρόληψη, είναι να δούμε τα παρακάτω:
Τα περισσότερα άτομα με αρχόμενη νόσο έχουν 5ετή επιβίωση, χρόνος στον οποίο μπορεί να επέμβει ο γιατρός και να επιφέρει ίαση.
Όσοι έχουν τοπικά προχωρημένη νόσο έχουν πάνω από 50%, 5ετή επιβίωση.
Όταν η νόσος έχει κάνει μετάσταση σε άλλα όργανα, η επιβίωση πέφτει σε ποσοστό κάτω από 10%.
Τα άτομα με αρχόμενη και τοπικά προχωρημένη νόσο, με το χειρουργείο αναμένεται να έχουν εντυπωσιακά μεγάλη επιβίωση.
Καρκίνος Παχέος Εντέρου: Πότε είναι απαραίτητο το χειρουργείο;
Η χειρουργική αντιμετώπιση του καρκίνου του παχέος εντέρου είναι αναπόφευκτη σε πάρα πολλούς ασθενείς, παράλληλα με την συνδρομή της χημειοθεραπείας και της ακτινοβολίας.
Ανεξαρτήτως σταδίου, θα λέγαμε ότι η χειρουργική αφαίρεση είναι σίγουρη. Με το χειρουργείο αφαιρείται το κομμάτι εκείνο του παχέος εντέρου, το οποίο φέρει τον όγκο μαζί με ένα κομμάτι υγιούς ιστού που έχει τους λεγόμενους λεμφαδένες, οι οποίοι αποτελούν οδό μετάστασης. Εφόσον δίνεται η δυνατότητα, ενώνονται τα κομμάτια εκείνα που διαχωρίστηκαν για την αφαίρεση του όγκου.
Σε πολύ προχωρημένο στάδιο ή όταν ο καρκίνος εμφανίζεται στο τελείωμα του εντερικού σωλήνα, η διαδικασία που ακολουθείται είναι διαφοροποιημένη.
Το χειρουργείο είναι αρκετά σοβαρό και είναι άκρως απαραίτητο να γίνεται από έμπειρους και εξειδικευμένους ιατρούς.
Η τεχνική που μπορεί να εφαρμοστεί, εφόσον ο ασθενής είναι κατάλληλος υποψήφιος, είναι η λαπαροσκοπική κολεκτομή ή η λαπαροσκοπική πρόσθια εκτομή. Με αυτές τις μεθόδους ο πόνος είναι λιγότερος και η νοσηλεία μικρότερη.