Γράφει ο Δρ. Γεώργιος Ηλίας MD, Msc, PhD, Γενικός Χειρουργός & Διδάκτορας της Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών.
Η τεχνολογία λέιζερ δεν αρκεί από μόνη της για την αντιμετώπιση παθήσεων του πρωκτού, όπως αιμορροϊδοπάθεια, κύστη κόκκυγα, συρίγγια και ραγάδες. Χρειάζεται ο χειρουργός να γνωρίζει επαρκώς την ανατομία της περιοχής και να διαθέτει την απαιτούμενη εμπειρία και πιστοποίηση, αλλιώς η χρήση της μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ σε βάρος του ασθενή.
«Η χρήση της οπτικής ίνας λέιζερ σε κάθε ασθενή πρέπει να θεραπεύει πλήρως και με ελάχιστο τραυματισμό το πρόβλημα, όχι να προκαλεί επιπλέον ζημιά», τονίζει ο πρωτοπόρος Χειρουργός, Δρ. Γεώργιος Π. Ηλίας.
Ο… «Δρ. Λέιζερ» φέρνει ως παράδειγμα τη θεραπεία της αιμορροϊδοπάθειας: «αν η οπτική ίνα λέιζερ δεν μπει αυστηρά μεταξύ βλεννογόνου και μυϊκού τοιχώματος του εντέρου, μπορεί να προκαλέσει βλάβες, όπως αποστήματα ή συρίγγια, κι ο ασθενής αντί να βρει λύση κι ανακούφιση στο πρόβλημά του να φορτωθεί και με δεύτερο!»
«Αντίθετα», τονίζει, «όταν ο χειρουργός είναι έμπειρος, είναι συχνές οι φορές που κάποιος ασθενής μπαίνει στο χειρουργείο για μια πάθηση, π.χ. αιμορροΐδες, αλλά κατά τη διάρκεια της επέμβασης ο χειρουργός ανακαλύπτει κι επιπλέον προβλήματα, όπως ραγάδα, πρωκτικό συρίγγιο ή κάποιον πολύποδα. Ο ασθενής πρέπει να βγει από το χειρουργείο πλήρως θεραπευμένος, με το χειρουργό του να έχει αξιοποιήσει όχι μόνο το θεραπευτικό λέιζερ, αλλά και τις υπόλοιπες ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές για να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά κάθε συνοδό πρόβλημα».
Επομένως, δεν είναι το λέιζερ που θεραπεύει, αλλά ο γιατρός που πιστοποιημένα το χρησιμοποιεί σωστά προς όφελος του ασθενή του.
